مگو با ما جهان جور و جفاکرد

مـــــگو این زندگــــــی با ما چه ها کرد

مگو بازیچه ی تقدیر خویشیم

توانــــی نیــــــست تا ســـر را بپیچیم

مکن این داستانها را حکایت

مکـــــــن از بخت و اقبالــــــت شــکایت

تو مرِد رزمِ این دنیا نبودی

شنــــــاگر انــدرین دریــــــــا نبــــــودی

نکردی در ره عشقت تلاشی

ندیدم هـــــــمچو تو در عشـــــق ناشی

برفت از دست یارت،ناله کردی

پـس پرده دو چــــــشمت لاله کــــــردی

نگاه حسرت آلوده ، چه حاصل؟

متـــــــــاعت انـــدرین بازار هــــــست دل

ندانستی که دنیا بد حریفیست

و این بازی چــــــــه بازیّ کثـــــــیفـــیست

بلائی داد تا محشر بسوزی

چنـــــــانت زد که لــــــب بـــاید بـــــــدوزی

خیالت ناز کردی ، خوب کردی؟

جــــــــهانت را تو بد آشــــــــــوب کـــــردی

"رسا" گفت و ، نفهمیدی زبانش

بـــــــسوزد آتش عـــــشق استـــــــخوانت